نه تنها پودر ماشین لباسشویی آریل بلکه خاک لباس نیز در ترکیب آب خاکستری خانگی نقش داشتند. با این وجود، سهم خاک کمتر از مواد شوینده بود، سهم متفاوتی با توجه به نوع مواد شوینده مشاهده شد.
شوینده مایع 83 درصد از TS، 82 درصد از TOC و 99 درصد از COD را تشکیل می دهد، در حالی که شوینده پودری 92 درصد از TS، 86 درصد از TOC و 63 درصد از COD را تشکیل می دهد.
با توجه به سورفکتانت های حاوی، فرآیند شستشو باعث کاهش LAS در آب خاکستری شد. کاهش LAS، نسبت به ترکیب محلول‌های شوینده، تقریباً 77 درصد برای شوینده مایع و 47 درصد برای پودر شوینده بود.
به نظر می رسد این کاهش با جذب LAS بر روی الیاف لباس، که تا حدی در طول چرخه آبکشی جذب می شوند، مرتبط باشد.
علاوه بر این، فرآیند شستشو نه تنها LAS موجود در مواد شوینده را کاهش داد، بلکه توزیع آنها را نیز به دلیل جذب متفاوت روی الیاف لباس تغییر داد.
سدیم آندسیل بنزن سولفونات (C11) کمتر بر روی الیاف جذب شد. در نتیجه، نسبت آن در آب خاکستری برای هر دو مواد شوینده افزایش یافت. توجه به این نکته ضروری است که کیفیت منبع آبی مورد استفاده در فرآیند شستشو نیز می تواند به ترکیب آب خاکستری کمک کند، به خصوص در مورد آب سخت.
چندین آزمایش شیشه با سولفات آلومینیوم (Al2 (SO4)2) و کلرید آهن (FeCl3) برای انتخاب منعقد کننده مناسب برای آب خاکستری انجام شد.
برای سولفات آلومینیوم، لخته های به خوبی شکل گرفته در pH در محدوده 6-10 مشاهده شد. این نتیجه سودمند بود زیرا تنظیم pH آب خاکستری مورد نیاز نبود. در مقابل، استفاده از کلرید آهن نیاز به تنظیم pH داشت و باعث پراکندگی ترکیبات آب خاکستری شد که از ته نشین شدن و افزایش کدورت جلوگیری کرد. بنابراین سولفات آلومینیوم به عنوان منعقد کننده انتخاب شد. نتایج مشابهی در گزارش شده است.
